Post uit de Vergetelheid • Waarom schrijf je me niet
In 2015 realiseerde de Lotty Veffer Foundation de reizende expositie “Waarom schrijf je me niet”. Met brieven en briefkaarten uit getto’s en nazi-kampen, dagboekfragmenten, foto’s en filmpjes vertelt de tentoonstelling over de vervolging van Joden, Roma en Sinti en tegenstanders van de nazi’s in de aanloop naar en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar vooral gaat de tentoonstelling in op de vraag welke betekenis de verhalen nog hebben voor nu. Vanaf november 2017 reist een tweetalige versie van de tentoonstelling, waaraan nieuwe verhalen zijn toegevoegd, door Duitsland en Nederland.
Vier verhalen, vijf slachtoffers
In de tentoonstelling staan vijf slachtoffers centraal. Brieven en dagboeken van een Joods meisje, Wanda Verduin, laten zien wat de anti-Joodse maatregelen van de nazi’s voor haar en haar familie betekenden. Wanda stierf in Auschwitz. Jules Schelvis overleefde op miraculeuze wijze. Hij slaagde er vanuit een getto in Polen in familieleden te laten weten dat hij nog leefde. Dit in tegenstelling tot zijn vrouw en schoonouders, die in vernietigingskamp Sobibor werden vermoord.
De derde hoofdpersoon is een verzetsman, Nico Peeters. Wij volgen zijn tocht door concentratiekampen in Nederland en Duitsland. Van zijn familie aan hem en vice versa zijn veel brieven bewaard gebleven. Nico bezweek vlak voor de bevrijding in Dachau aan tyfus.
Nieuw in de tentoonstelling is het verhaal van Wolfgang Maas, een Joodse jongen, die in 1936 op 16-jarige leeftijd uit Duitsland naar Winterswijk vlucht en daar een paar jaar later verkering krijgt met Thea Windmuller. Dagboeken van Thea en brieven van Wolfgang vertellen over hun liefde, de vervolging, hun onderduik en ondergang.
Met het verhaal van Wolfgang en Thea snijdt de tentoonstelling de vluchtelingenkwestie aan en de paralellen tussen het vluchtelingenbeleid voor WOII en nu. Daarnaast gaan de tentoonstelling en de bijbehorende website in op het lot van de Sinti en Roma onder de nazi-heerschappij.<
Verdieping op de website
In de tentoonstelling staat per getto of kamp één poststuk centraal, waaruit een of meer citaten worden gelicht. Daarin worden een of enkele specifieke kenmerken van de betreffende plek duidelijk gemaakt. Op de bijbehorende website is veel meer te zien. QR-codes leiden de bezoeker bij elk kamp en getto naar verdieping op het onderwerp.
De tentoonstelling gaat in op de vraag welke betekenis dit verhaal over communicatie, censuur, misleiding en privacy(verlies) heeft voor nu.