Post uit de Vergetelheid • Waarom schrijf je me niet
Wanda Verduin
De vier geschiedenissen vormen ‘rode draden’ door de tentoonstelling. Een ervan gaat over Wanda Verduin. Aan het begin van de oorlog is zij een puber van 14. Ze wordt met haar familie gedwongen van Bussum te verhuizen naar het ‘open getto’ Amsterdam, wordt opgepakt, komt in kamp Vught terecht en bezwijkt begin 1944 in Auschwitz aan tyfus. Vanaf hier volgen we haar jongere broer Ernst Verduin in een werkkamp en tijdens de dodenmarsen naar kamp Buchenwald, waar hij wordt bevrijd.
Wanda hield een dagboek bij en schreef naar haar hartsvriendin Els brieven vanuit Amsterdam vanuit Kamp Vught.
Hierin vertelt ze hoe ze de elkaar snel opvolgende anti-Joodse maatregelen ervaart. We zien hoe deze in het leven van Wanda en haar familie ingrepen. Van een ‘bakvis’ die altijd wel verliefd is op een jongen verandert ze in een terneergeslagen, angstige en te jong volwassen vrouw.
Het verhaal van Wanda is dat van uitsluiting, vervolging, misleiding en vernietiging.
“Ik heb een torenvalk boven de stad zien bidden. ’t Was een moordgezicht, zoiets dat je een schok geeft, ik heb hem wel een kwartier met mijn kijker gevolgd hij bleef boven de Amstel zweven zover dat je hem zonder kijker niet kon zien. Een zilvermeeuw cirkelde hoog en eenden vlogen weg naar buiten net als 2 reigers die achter elkaar in het westen vlogen. Ik wou wel mee. Ver weg.”
Rechtsboven Els en Wanda; zittend rechtsonder Ernst Verduin